lunes, 31 de agosto de 2009

Media Vita



Media vita in morte sumus:
quem quaerimus adjutorem nisi te Domine?
Qui pro peccatis nostris juste irasceris.

Sancte Deus, sancte fortis,
sancte misericors Salvator,
amarae morti ne tradas nos.

In te speraverunt patres nostri,
speraverunt et liberasti eos.

Ad te clamaverunt patres nostri,
clamaverunt et non sunt confusi.

...............................................................................


En la plenitud de la vida estamos muertos.
A quién buscamos como nuestra ayuda sino a Ti Señor?
Quien por causa de nuestros pecados justamente está airado

Santo Dios, Santo fuerte,
Santo misericordioso,
Salvador: no nos entregues a la amarga muerte.

En Ti esperaron nuestros padres,
esperaron y Tú los liberaste.

A Ti clamaron nuestros padres,
clamaron y no quedaron confundidos.

domingo, 30 de agosto de 2009

Como en un libro abierto

Como en un libro abierto
leo de tus pupilas en el fondo.
¿A qué fingir el labio
risas que se desmienten con los ojos?
¡Llora! No te avergüences
de confesar que me quisiste un poco.
¡Llora! Nadie nos mira.
Ya ves; yo soy un hombre... y también lloro.

Gustavo A. Bécquer

viernes, 28 de agosto de 2009

Folle è ben chi si crede



Folle e ben chi si crede
che per dolce lusinghe amorose
o per fiere minaccie sdegnose
dal bel idolo mio rittraga il piede.
Cangi pur suo pensiero
ch'il mio cor prigioniero
spera che goda la libertà.
Dica chi vuole, dica chi sà.

Altri per gelosia
spiri pur empia fiamma dal seno
versi pure Meggera il veleno
perche rompi al mio ben, la fede mia.
Morte il viver mi toglia
mai fia ver che si scioglia
quel caro laccio che preso m'ha
dica chi vuole, dica chi sà.

Ben avrò tempo e loco
da sfogar l'amorose mie pene
da temprar del amato mio bene
e del arso mio cor, l'occulto foco.
E tra l'ombre e gli orrori
de notturni splendori
il mio bel furto s'asconderà
Dica chi vuole, dica chi sà.

................................................................................

Bien loco está el que piense
que por dulces lisonjas de amor
o por feroces y duras amenazas
me aparte de mi bello tesoro.
Que cambie de pensar
quien espere que mi corazón
prisionero goce de libertad.
Hable quien quiera, hable quien sepa.

Que algunos por celos
lancen impías llamas de su pecho,
que vierta Megera su veneno:
yo no seré infiel a mi amado bien.
Que la muerte me prive del vivir,
nunca se desatará ese lazo
que me ha unido.
Hable quien quiera, hable quien sepa.

Ya tendré tiempo y lugar
para desahogar mis penas de amor
y calmar de mi amado bien,
y de mi ardiente corazón, el fuego oculto.
Mientras tanto entre las sombras escondidas
del esplendor nocturno,
mi preciado secreto se esconderá.
Hable quien quiera, hable quien sepa.

TARQUINIO MERULA

martes, 25 de agosto de 2009

Youkali Tango,



C'est presqu'au bout du monde,
Ma barque vagabonde,
Errant augré du l'onde,
Cherchant partout l'oubli,
A pour quitter la terre,
Su trouver le mystère
Où no rêves se terrent
En quelque Youkali...
Youkali,
C'est le pays de nos désirs,
Youkali,
C'est le bonheur,
C'est le plaisir.

Youkali,
C'est la terre où l'on
Quitte tous les soucis,
C'est dans notre nuit,
Comme une éclaircie,
L'étoile qu'on suit,
C'est Youkali!
Youkali,
C'est la terre où l'on
Quitte tous les soucis,
C'est dans notre nuit,
Comme une éclaircie,
L'étoile qu'on suit,
C'est Youkali!

Youkali,
C'est le respect
De tous les Voeux échangés,
Youkali,
C'est le pays
Des beaux amours partagés,
C'est l'espérance
Qui est au coeur de tous les humains,
La délivrance
Que nous attendons tous pour demain,
Youkali,
C'est le pays de nos désirs,
Youkali,
C'est le bonheur
C'est le plaisir

Mais c'est un rêve, une folie,
Il n'y a pas de Youkali!
Mais c'est un rêve, une folie,
Il n'y a pas de Youkali!

Et la vie nous entrâine,
Lassante, quotidiene,
Mais la pauvre âme humaine,
Cherchant partout l'oubli,
A pour quitter la terre,
Su trouver le mystère
Où no rêves se terrent
En quelque Youkali...
Youkali,
C'est le pays de nos désirs,
Youkali,
C'est le bonheur,
C'est le plaisir,

Mais c'est un rêve, une folie,
Il n'y a pas de Youkali!
Mais c'est un rêve, une folie,
Il n'y a pas de Youkali!


Youkali Tango, an "havanera-style tango" from Kurt Weill, 1946

lunes, 24 de agosto de 2009

domingo, 23 de agosto de 2009

Desde los afectos

¿Cómo hacerte saber que siempre hay tiempo?
Que uno sólo tiene que buscarlo y dárselo.
Que nadie establece normas salvo la vida.
Que la vida sin ciertas normas pierde forma.
Que la forma no se pierde con abrirnos.
Que abrirnos no es amar indiscriminadamente.
Que no está prohibido amar.
Que también se puede odiar.
Que el odio y el amor son afectos.
Que la agresión porque sí, hiere mucho.
Que las heridas se cierran.
Que las puertas no deben cerrarse.
Que la mayor puerta es el afecto.
Que los afectos nos definen.
Que definirse no es remar contra la corriente.
Que no cuanto más fuerte se hace el trazo más se dibuja.
Que buscar un equilibrio no implica ser tibio.
Que negar palabras implica abrir distancias.
Que encontrarse es muy hermoso.
Que el sexo forma parte de lo hermoso de la vida.
Que la vida parte del sexo.
Que el "por qué" de los niños tiene un por qué.
Que querer saber de alguien no es sólo curiosidad.
Que para saber todo de todos es curiosidad malsana.
Que nunca está de más agradecer.
Que la autodeterminación no es hacer las cosas solo.
Que nadie quiere estar solo.
Que para no estar solo hay que dar.
Que para dar debimos recibir antes.
Que para que nos den también hay que saber como pedir.
Que saber pedir no es regalarse.
Que regalarse es en definitiva no quererse.
Que para que nos quieran debemos demostrar qué somos.
Que para que alguien sea hay que ayudarlo.
Que ayudar es poder alentar y apoyar.
Que adular no es ayudar.
Que adular es tan pernicioso como dar vuelta la cara.
Que las cosas cara a cara son honestas.
Que nadie es honesto porque no roba.
Que el que roba no es ladrón por placer.
Que cuando no hay placer en las cosas no se está viviendo.
Que para sentir la vida no hay que olvidarse que existe la muerte.
Que se puede estar muerto en vida.
Que se siente con el cuerpo y la mente.
Que con los oídos se escucha.
Que cuesta ser sensible y no herirse.
Que herirse no es desangrarse.
Que para no ser heridos levantamos muros.
Que quien siembra muros no recoge nada.
Que casi todos somos albañiles de muros.
Que sería mejor construir puentes.
Que sobre ellos se va a la otra orilla y también se vuelve.
Que volver no implica retroceder.
Que retroceder también puede ser avanzar.
Que no por mucho avanzar se amanece cerca del sol.

Cómo hacerte saber que nadie establece normas salvo la vida.

Mario Benedetti

sábado, 22 de agosto de 2009

Se è vero che ci sei



Certe volte guardo il mare,
questo eterno movimento,
ma due occhi sono pochi per questo immenso
e capisco di esser solo
e passeggio dentro il mondo
ma mi accorgo che due gambe non bastano
per girarlo e rigirarlo
e se è vero che ci sei
batti un colpo amore mio
ho bisogno di dividere
tutto questo insieme a te

certe volte guardo il cielo
i suoi misteri e le sue stelle
ma sono troppe le mie notti passate senza di te
per cercare di ricordare

ma se è vero che ci sei
vado in cerca dei tuoi occhi io
non ho mai cercato niente
e forse niente ho avuto mai

è un messaggio per te
sto chiamandoti
è un messaggio per te
sto inventandoti
prima che cambi luna
e che sia primavera

ma se è vero che ci sei
batti un colpo amore mio
ho bisogno di dividere
tutto questo insieme a te

è un messaggio per te
sto chiamandoti
sto cercandoti
sono solo e lo sai
è un messaggio per te
sto inventandoti
prima che cambi luna
e che sia primavera

ma se è vero che ci sei
con i tuoi i occhi e le tue gambe
io riuscirei a girare il mondo
e guardare quell'immenso
ma se è vero che ci sei
a cacciar via la solitudine di questo uomo
che ha capito il suo limite nel mondo

è un messaggio per te
sto chiamandoti
sto cercandoti
sono solo e lo sai
è un messaggio per te
sto inventandoti
prima che cambi luna
e che sia primavera

Lo eres todo



Cada vez que veo tu fotografía
descubro algo nuevo
que antes no veía
y me hace sentir lo que nunca creí.
Siempre te he mirado indiferente,
eras tan sólo un amigo
y de repente lo eres todo, todo para mí,
mi principio y mi fín.
Mi norte y mi guía, mi perdición,
mi acierto y mi suerte, mi equivocación,
eres mi muerte y mi resurrección,
eres mi aliento y mi agonía
de noche y de día,
te lo pido por favor,
que me des tu compañía
de noche y de día... lo eres todo.
Dame tu alegría, tu buen humor,
dame tu melancolía,
tu pena y dolor,
dame tu aroma, dame tu sabor
dame tu mundo interior,
dame tu sonrisa y tu calor,
dame la muerte y la vida,
tu frío y tu ardor,
dame tu calma, dame tu furor,
dame tu oculto rencor.

jueves, 20 de agosto de 2009

Mi palpita il cor





Mi palpita il cor,
né intendo perché.

Agitata è l'alma mia,
né so cos'è.

Tormento e gelosia,
sdegno, affanno e dolore,
da me che pretendete?
Se mi volete amante, amante son;
ma, oh Dio! non m'uccidete,
ch'il cor, fra tante pene,
più soffrire non può le sue catene.

Ho tanti affanni in petto,
che, qual sia il più tiranno,
io dir nol so.
So ben che do ricetto
a un aspro e crudo affanno,
e che morendo vo.



George Frederic Handel - "Mi palpita il cor" HWV 132c

Video part I:
I. Mi palpita il cor
II. Agitata è l'alma mia
III. Tormento e gelosia
IV. Ho tanti affanni in petto

Video part II:
V. Clori, di te mi lagno
VI. Se un dì m'adora


In this recording:
Andreas Scholl
Il Duello Amoroso
Accademia Bizantina, Ottavio Dantone
Label: Harmonia Mundi

miércoles, 19 de agosto de 2009

Fiore

Grazie, Anna!



Toccami, piano piano sono un fiore fragile
che libera un profumo dolce e amabile
se mi raccogli tutto finirà.

Bagnami, le gocce che si fermano sui petali
cadono e la terra si fa umida.
Se vivo è per lamore che mi dai.
Fiore sai, non ti raccolgo voglio farti vivere
guardare i tuoi colori mentre cambiano
Innamorarmi un po di te.
Fiore sai, c'è tanto Amore dentro a questo cuore ma,
il mondo non si ferma in un giardino che
di certo l'infinito non è.

Toccami, è primavera e tutto sembra magico,
il vento è una carezza interminabile,
tra poco finalmente sboccerò.

Es tu mirada

Tu mirada se evade cuando miro a tus ojos
buscando en ti un refugio para mis sueños,
y se desvanece la exactitud de mis deseos
en un laberinto confuso de realidades
que perdieron la verdad en su empeño.

Tu mirada es el final de mi destino
buscando la belleza incomparable,
que se desvanece en veredas sin sentido
orientadas al vacío inconsciente
donde no habita nadie;

y se pierde en mi memoria el deseo
de ser el espejo donde te mires,
para que no se pierda en el vacío
mi mirada para eternizase;
y puedas saber donde se posan tus ojos
y veas que donde miras no vive nadie.

Tu mirada promete ser remedio a la tristeza
bálsamo para las soledades,
refugio para los corazones que vuelan
y espejo donde mirarse;
pero nunca será albergue para el que ha perdido
su mirada por mirarte.

Isidro Jesús Cedrés González

martes, 18 de agosto de 2009

Bésame Mucho...

Bésame como si fuera esta noche la última vez,
bésame como si nadie pudiera vernos,
bésame porque yo sólo deseo besarte a ti, a nadie más que a ti.

lunes, 17 de agosto de 2009

Ae fond kiss



Ae fond kiss and then we sever;
Ae fareweel, and then for ever!
Deep in heart-wrung tears I'll pledge thee,
Warring sighs and groans I'll wage thee.

Who shall say that Fortune grieves him,
While the star of hope she leaves him?
Me, nae cheerful twinkle lights me;
Dark despair around benights me.

I'll ne'er blame my partial fancy,
Naething could resist my Nancy:
But to see her was to love her;
Love but her, and love for ever.

Had we never lov'd sae kindly,
Had we never lov'd sae blindly,
Never met - or never parted,
We had ne'er been broken-hearted.

Fare-thee-weel, though first and fairest!
Fare-thee-weel, though best and dearest!
Thine be ilka joy and treasure,
Peace, Enjoyment, Love and Pleasure!

Ae fond kiss, and then we sever!
Ae fareweel, alas, for ever!
Deep in heart-wrung tears I'll pledge thee,
Warring sighs and groans I'll wage thee.

By Robert Burns

miércoles, 12 de agosto de 2009

Noche de verano


Es una hermosa noche de verano.
Tienen las altas casas
abiertos los balcones
del viejo pueblo a la anchurosa plaza.
En el amplio rectángulo desierto,
bancos de piedra, evónimos y acacias
simétricos dibujan
sus negras sombras en la arena blanca.
En el cénit, la luna, y en la torre,
la esfera del reloj iluminada.
Yo en este viejo pueblo paseando
solo, como un fantasma.


Antonio Machado

martes, 11 de agosto de 2009

Lascia ch'io Pianga



Lascia ch'io pianga la cruda sorte,
E che sospiri la libertà!
E che sospiri, e che sospiri la libertà!
Lascia ch'io pianga la cruda sorte,
E che sospiri la libertà!

Il duol infranga queste ritorte
de' miei martiri sol per pietà,
sì, de' miei martiri sol per pietà.

Lascia ch'io pianga la cruda sorte,
E che sospiri la libertà!
E che sospiri, e che sospiri la libertà!
Lascia ch'io pianga la cruda sorte,
E che sospiri la libertà!


George Friedrich Händel (1685 - 1759)
Rinaldo (HWV 7)
Aria Almirena: "Lascia Ch'io Pianga" (Acto II)
Freiburger Barockorchester
Almirena: Miah Persson
Dir: René Jacobs

lunes, 10 de agosto de 2009

El sueño

Si el sueño fuera (como dicen) una
tregua, un puro reposo de la mente,
¿por qué, si te despiertan bruscamente,
sientes que te han robado una fortuna?

¿Por qué es tan triste madrugar? La hora
nos despoja de un don inconcebible,
tan íntimo que sólo es traducible
en un sopor que la vigilia dora

de sueños, que bien pueden ser reflejos
truncos de los tesoros de la sombra,
de un orbe intemporal que no se nombra

y que el día deforma en sus espejos.
¿Quién serás esta noche en el oscuro
sueño, del otro lado de su muro?

Jorge Luis Borges